 |
| © AFP 2017 |
ΜΟΣΧΑ, 14 Ιουνίου - RIA Novosti, Andrey Κοτς. Το μέλος της επιτροπής για θέματα των ενόπλων δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων του Κογκρέσου των ΗΠΑ Άνταμ Σμιθ την περασμένη Τρίτη παρουσίασε το νομοσχέδιο της νέας Στρατηγικής της Εθνικής Ασφάλειας του κράτους που συνέταξε σε σχέση με την «επιθετικότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
Η Εξέταση του παρόντος εγγράφου έχει προγραμματιστεί για το εγγύς μέλλον, αυτή τη στιγμή υπάρχει μια διαδικασία συλλογής εγγράφων . Σύμφωνα με τα επεξηγηματικά υλικά, το νομοσχέδιο υποχρεώνει «τον Υπουργό Άμυνας για την ανάπτυξη και υλοποίηση ολοκληρωμένης στρατηγικής για τη Ρωσία το οποίο θα επιτρέψει να συντονίζονται οι προσπάθειες των ΗΠΑ και των συμμάχων
τους με σκοπό τον περιορισμό και εάν είναι απαραίτητο θα ανταποκρίνονται την ρωσική επιθετικότητα».
«Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε ότι η πρόκληση από τη Ρωσία θα γίνει μια από τις κύριες ανησυχίες στο πλαίσιο της στρατηγικής της Εθνικής στρατηγικής για την ασφάλεια των ΗΠΑ » - τόνισε ο Άνταμ Σμιθ.
Το έγγραφο, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι το Πεντάγωνο αναπτύσσει ειδική στρατηγική σε όλη τη Ρωσία συμπεριλαμβανομένης της αντιπαράθεσης στο ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Έτσι, στο εξής στο δόγμα της εσωτερικής ασφάλειας της χώρας πρέπει να δοθεί πολύ περισσότερη προσοχή και εξειδίκευση, από ό, τι στα άλλα παρόμοια έγγραφα που έχουν εκδοθεί στην θητεία του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ και του Μπαράκ Ομπάμα . Ωστόσο, πολλοί ειδικοί και πολιτικοί επιστήμονες σημειώνουν ότι η νέα στρατηγική θα διαφέρει από την προηγούμενη μόνο στην μορφή, αλλά όχι στην ουσία. Μέτρα για στρατιωτική συγκράτηση της Ρωσίας από την διοίκηση των ΗΠΑ προωθούνται ενεργά με κυρώσεις για την Κριμαία και για παρέμβαση της Ρωσίας στο συριακό εμφύλιο πόλεμο.
«Χρωματιστές » δημοκρατίες
Το γνωστό «Δόγμα Μπους» διατυπώθηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ το 2001, αμέσως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου,
η Ρωσία δεν ονομάζεται άμεσα στρατιωτικός αντίπαλος.
Αρχικά το έγγραφο έδινε το δικαίωμα στις ς ΗΠΑ μονομερώς μέσω των ενόπλων δυνάμεων τους να πολεμήσουν εναντίον των κρατών που φιλοξενούν ή δίνουν βοήθεια σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Ωστόσο, αργότερα περιλαμβάνονται αμφιλεγόμενες ρήτρες του «προληπτικού πολέμου» εναντίον των χωρών που αποτελούν «εν δυνάμει κίνδυνο» για τις ΗΠΑ, αλλά και για το δυναμικό «εξάπλωσης της δημοκρατίας» σε όλο τον κόσμο. Ένα μέρος από τα σημεία του «Δόγματος Μπους», το 2002 εισήλθε στην στρατηγική της εσωτερικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Σύντομα ο αντι-ρωσικός προσανατολισμός της έγινε εμφανής.
Το 2002 οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρθηκαν από τη Σύμβαση για τον περιορισμό των συστημάτων αντιβαλλιστικών πυραύλων και άρχισαν να χτίζουν μονομερώς τα στοιχεία της παγκόσμιας αντιπυραυλικής άμυνας στην Ανατολική Ευρώπη. Επισήμως - κατά των προγραμμάτων πυρηνικών πυραύλων των «κρατών -παρίες» - Ιράν και Βόρεια Κορέα. Στην πραγματικότητα, για τους πιθανούς λόγους αποτροπής των ρωσικών στρατηγικών πυραυλικών δυνάμεων και για να επεκτείνουν την Αμερικανική στρατιωτική παρουσία τους στην Ευρώπη
 |
| © Flickr / ΗΠΑ Οργανισμού Άμυνας Πυραύλων |
Από το 2003 έως το 2005 τρεις γειτονικές στην Ρωσία πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες, με την ενεργή ενημερωτικη, διπλωματική και οικονομική υποστήριξη των ΗΠΑ έχουν εφαρμόσει με συνέπεια το σενάριο των «εγχρώμων επαναστάσεων»
«Επανάσταση των Ρόδων» στη Γεωργία το 2003, «πορτοκαλί επανάσταση» στην Ουκρανία, το 2004, «η επανάσταση τουλίπα» στο Κιργιστάν το 2005. Στην εξουσία στις χώρες αυτές ήρθαν ανοιχτά φιλοδυτικοί πολιτικοί Τα αποτελέσματα αυτών των «αλλαγών του προσωπικού» είναι γνωστά σε όλους: ο πόλεμος του φυσικού αερίου με το Κίεβο, ο πέντε ημερών πόλεμος της Νότιας Οσετίας με την Τιφλίδα, διπλωματικό πόλεμο με Μπισκέκ σχετικά με την άρνηση του τελευταίου να κλείσει την αμερικανική στρατιωτική βάση στο Μάνας.
Μάλιστα, με τη βοήθεια των ΗΠΑ στα ρωσικά σύνορα ένα -ένα παρουσιάζονται αντι-ρωσικά πολιτικά καθεστώτα. Σε αυτό το πλαίσιο περνούν απαρατήρητα και άλλα «μικροπράγματα» που χάνονται: έτσι συνέχισε της επέκτασης του το ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, με ανοιχτή υποστήριξη από τους Αμερικανούς των κινημάτων της αντιπολίτευσης στη Ρωσία, σταθερές επιθέσεις στον Βλαντιμίρ Πούτιν από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, κριτική της υποστήριξης της Ρωσίας προς το Ιράν και ν και ούτω καθεξής.
Μέχρι να ξεκινήσει
Την εκλογή του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα τον Ιανουάριο του 2009, πολλοί αναλυτές την δέχτηκαν με συγκρατημένη αισιοδοξία. Σε αντίθεση με τον ανταγωνιστή του στην προεδρική κούρσα Τζον Μακέιν, ο Ομπάμα υποστήριζε προφορικά την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Ρωσία. Ήταν αναμενόμενο ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο χωρών στη διεθνή σκηνή θα έφτανε σε ένα νέα επίπεδα.
 |
| © RIA Novosti / Eduard Pesov |
Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Στην Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας που παρουσιάστηκε από τον Ομπάμα το 2010, οι κύριες απειλές για τον 44ο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της χώρας ορίστηκαν η παγκόσμια τρομοκρατία, η διάδοση των πυρηνικών, οικονομική αστάθεια, οι αρνητικές κλιματικές αλλαγές και η παραβίαση των δημοκρατικών αρχών.
Η Ρωσία σε αυτό το έγγραφο αναφέρεται με αρκετό σεβασμό. Τόνισε ότι η Μόσχα έχει ανακτήσει το χαμένο έδαφος στην παγκόσμια σκηνή, για να καταστεί πλήρες μέλος της διεθνούς κοινότητας, η γνώμη της οποίας δεν μπορεί να αγνοηθεί.. Σύμφωνα με τον Ομπάμα, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για μια «ισχυρή και ευημερούσα» Ρωσία . Προέτρεψε την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών σε όλους τους βασικούς τομείς με αμοιβαίες επωφελείς κατευθύνσεις. Και στο τέλος του «ρωσικού» κεφαλαίου πρόσθεσε ότι η Ουάσιγκτον προτίθεται «να υποστηρίξει με κάθε τρόπο την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα των κρατών, γειτονικών προς τη Ρωσία».
Το αποκορύφωμα αυτής της «στήριξης» ήταν το Euromaidan και το πραξικόπημα στην Ουκρανία το Φεβρουάριο του 2014, στο οποίο επευφημούσαν τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους συμμάχους τους.
Η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ δηλώνει άμεσα αργότερα ότι η Αμερικανική κυβέρνηση διέθεσε πέντε δισεκατομμύρια δολάρια για την «υποστήριξη της ουκρανικής δημοκρατίας». Και το 2013 οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ σχεδόν επιτέθηκαν στη Συρία με σκοπό την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ, τον παλιό σύμμαχο της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Εκτός αυτού,στην θητεία του Ομπάμα στο ΝΑΤΟ περιελήφθηκαν δύο ακόμη κράτη -η Αλβανία και η Κροατία.
Το οικονομικό συμφέρον
Η νέα Στρατηγική της Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, θα διαφέρει από την προηγούμενη μόνο στην διατύπωση.
Βραχυπρόθεσμα, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν την πολιτική περιορισμού της Ρωσίας, σε ένα περιβάλλον αλυσίδας στρατιωτικών βάσεων και τη διεξαγωγή εναντίον της πολέμου πληροφοριών. Ο Trump σε αυτό το σχέδιο μεταρρυθμιστής δεν θα γίνει. Είναι μάλλον - ο διάδοχος της υπόθεσης των προηγούμενων διοικήσεων. Ως καθηγητής της Ακαδημίας των στρατιωτικών επιστημών, ο αμερικανιστής πολιτικός επιστήμονας- Σεργκέι Sudakov θεωρεί, ο λόγος αυτής της προσέγγισης δεν καλύπτεται από κάποιο αφηρημένο μίσος των αμερικανικών αρχών στη Ρωσία, μην λαμβάνοντας υπόψη τα χρήματα , διότι τα χρήματα είναι πάρα πολλά.
«Ας είμαστε ειλικρινείς : η Ρωσία με την ίδια την ύπαρξη της επιτρέπει στις αμερικανικές επιχειρήσεις όπλων να κερδίζουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια είπε στο RIA Novosti – το νομοσχέδιο του Adam Smith είναι πρώτα απ 'όλα μια πρωτοβουλία του πρώην συνταξιούχου στρατιωτικού που εργαζόταν σε. μεγάλες εταιρείες lobbying που αυξάνουν τεχνητά την αντι ρωσική υστερία... στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, παίρνοντας επιπλέον παραγγελίες όπλων από την Κυβέρνηση.
Στις ΗΠΑ έχουν ένα ισχυρό στρατιωτικό λόμπι, που απαιτεί συνεχώς τεράστιες επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, για την παραγωγή νέων τύπων όπλων.
Ως εκ τούτου οι Στρατηγοί και οι Πολιτικοί στις ΗΠΑ αρχίζουν να τραγουδούν το εγκώμιο των νέων ρωσικών τανκς, αεροπλάνων , πυραύλων από καιρό σε καιρό και ούτω καθεξής. Για τον ίδιο λόγο, η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ συνεχώς συζητούν το θέμα των δυνατοτήτων επιθετικότητας της Ρωσίας έναντι των χωρών της Βαλτικής.
Ο Ευρωπαϊκός στρατός του ΝΑΤΟ στο 60-70 τοις εκατό είναι οπλισμένος με τον εξοπλισμό και τα όπλα της παραγωγής των ΗΠΑ. Αυτό είναι μια τεράστια αγορά. '
Σύμφωνα με τον Σεργκέι Sudakov, ο Trump δεν είναι απλά σε θέση να αντισταθεί σε μια τέτοια ισχυρή πολιτική και οικονομική δύναμη. Για αυτό έχει προβλήματα: ο πρόεδρος έχει επικριθεί τόσο στη Γερουσία, όσο και στο Κογκρέσο. Ουσιαστικά του έχουν κηρύξει τον πόλεμο τα ΜΜΕ.
Ο εμπειρογνώμονας τόνισε ότι Trump, στην πραγματικότητα, δεν έχει καν προσπαθήσει να σβήσει τη φωτιά της ακραίας Ρωσωφοβίας στη χώρα. Και αν ξεκινήσει - άμεσα θα του επιτεθούν οι αντίπαλοι του.
«Αποδεικνύεται, ότι Trump είναι ο πρόεδρος που βασιλεύει, αλλά δεν κυβερνά – εξηγεί ο Σεργκέι Sudakov -. Και θα υπογράψει το νομοσχέδιο της νέας Στρατηγικής της Εθνικής Ασφάλειας στο οποίο οι προγραμματιστές του θα εισαγάγουν με ακρίβεια όλες τις πιθανές» πράξεις τιμωρίας της Ρωσίας». Αυτό θα περιορίσει σε μεγάλο βαθμό όλες τις περαιτέρω προσπάθειες του Trump για εξομάλυνση των σχέσεων με την Ρωσική Ομοσπονδία. Πιστεύω ότι αυτή η Ρωσοφοβία δεν θα τελειώσει αύριο. Δεν θα τελειώσει και μετά τη συνάντηση του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι ζήτημα μόνο για την διαμόρφωση της Εξωτερικής πολιτικής αλλά και η εσωτερική πολιτική του κατεστημένου που ιδρύθηκε για την υπεράσπιση των χιλιάδων θέσεων εργασίας στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας που φέρνουν τεράστια κέρδη.»
Η υιοθέτηση της νέας Στρατηγικής της Εθνικής ασφάλειας είναι απίθανο να επιφέρει κάποιες σοβαρές αλλαγές στο πρακτικό επίπεδο. Δεν πρέπει να περιμένουμε περαιτέρω ένταση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών (τελικά είναι τόσο χειρότερες όσο ποτέ). Άλλες χώρες για το ρόλο του σκιάχτρου και μια πηγή των παραγγελιών απλά δεν θα είναι κατάλληλες για την Αμερικανική αμυντική βιομηχανία. Οι ΗΠΑ δεν θα τολμήσουν να κηρύξουν το ακόλουθο κακοποιό κράτος την Κίνα - λόγω των στενών εμπορικών σχέσεων μεταξύ Πεκίνου και Ουάσινγκτον. Και για την πάλη ενάντια στον κόσμο της τρομοκρατίας τα αεροπλανοφόρα, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά και πυρηνικά υποβρύχια δεν είναι απαραίτητα, για το σκοπό αυτό υπάρχουν αρκετά και δεν χρειάζονται περισσότερα σύγχρονα και ακριβά όπλα. Έτσι, οι κραυγές «έρχονται οι Ρώσοι!» θα ακούγονται πέρα από τον Ωκεανό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο ίδιο χρονικό διάστημα θα είναι δυνατόν κάποιοι να κερδίζουν από αυτό.
https://ria.ru/
