 |
| © AP Photo / Manuel Balce Ceneta |
Πολιτικός αναλυτής Ντμίτρι Drobnitsky – Ο συσχετισμός αυτών που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην πολιτική ζωή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Κατά την πρώτη συνεδρίαση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και του Αμερικανού ομόλογου του, Rex Tillerson στη Βόννη, ακριβώς τη στιγμή της υπογραφής του πρωτοκόλλου, όταν σύμφωνα με τους κανόνες της εθιμοτυπίας οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να προσέχουν τι λένε, υπήρξε μια προκλητική ερώτηση, που απευθυνόταν στον επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας για το τι πίεση ασκείται τώρα στην Κυβέρνηση του Donald Trump;
Ο Sergey Viktorovich Lavrov είπε όπως είχε το καθήκον την διπλωματική φράση: «Η Ρωσία δεν παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών."
Ίσως κάποια άλλη απάντηση, όπως «Ουδέν σχόλιο!" Θα ακουγόταν πιο ενδιαφέρουσα και θα έκανε τους Αμερικανούς αντιπάλους του Trump να σκεφτούν και πάλι, αλλά οι διπλωμάτες κατέχουν έναν ειδικό κώδικα, τουλάχιστον οι Ρώσοι.
Αλλά το γεγονός ότι η πολιτικά ουδέτερη απάντηση του Lavrov εντελώς αντιστοιχούσε στο γράμμα και στο πνεύμα του διεθνούς δικαίου δεν ακύρωσε το ερώτημα το οποίο προκάλεσε σε όλους την νευρικότητα και ήταν σχεδόν το κύριο ζήτημα της διεθνούς ατζέντας.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στις ΗΠΑ δεν είναι ρουτίνα πολιτικού αγώνα σύμφωνα με το Σύνταγμα και με τους άλλους νόμους πλαίσιο. Ο νέος Πρόεδρος είναι αντιμέτωπος όχι μόνο με την παρεμπόδιση της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης — που είναι αντιπαραγωγική, αλλά όχι και νόμιμη, αλλά και με ένα άνευ προηγουμένου σαμποτάζ των ομοσπονδιακών δημοσίων υπαλλήλων [1], καθώς και την τόσο σθεναρή αντίσταση από το λεγόμενο βαθύ κράτος [2] στο πρόσωπο των υπηρεσιών ασφαλείας που λειτουργούν σε στενό συνδυασμό με την επικρατούσα τάση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τους δικαστές από τις φιλελεύθερες πολιτείες.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών και επιβολής του νόμου, καθώς και το προσωπικό του Λευκού Οίκου σχεδόν κάθε μέρα παραβιάζουν τον νόμο επιτρέποντας όλο και περισσότερες «διαρροές» στα μέσα ενημέρωσης, μερικές από τις οποίες είναι παράλογες και, πιθανότατα, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, και ορισμένες σχετίζονται με τέτοια ευαίσθητα ζητήματα, που αποτελούν κρατικά μυστικά έτσι ώστε οι διοργανωτές τους αξίζουν μεγάλες ποινές φυλάκισης.
Ο Τύπος κάθε μέρα απαιτεί έρευνα, των "ρωσικών σχέσεων," του Trump, των οποίων η υπόσταση δεν έχει ακόμη αποδειχθεί, αλλά, φυσικά, και δεν νομίζω να αναρωτιούνται σχετικά με την ευθύνη των υπευθύνων ασφαλείας που συζητούν εύκολα οι διοικητές τους για τον επικεφαλής του κράτους.
Πρόσφατα στα μέσα ενημέρωσης διέρρευσαν πληροφορίες ότι οι ενέργειες των υπηρεσιών πληροφοριών φέρεται ότι όλες οι πληροφορίες δεν είναι γνωστές στον Πρόεδρο, επειδή φοβούνται ότι οι πληροφορίες θα περάσουν στην Ρωσία. Εάν αυτές οι εκθέσεις είναι αλήθεια, τότε υπάρχει ένα ομοσπονδιακό ποινικό αδίκημα, και αν όχι, τότε - μια φενάκη εφημερίδας σχεδιάστηκε για να νομιμοποιήσει την δυσπιστία για τον αρχηγό του κράτους.
Τέλος, τα δικαστήρια στο Σιάτλ και το Σαν Φρανσίσκο σαφώς υπερέβησαν τις εξουσίες τους, ακυρώνοντας το προεδρικό διάταγμα της μετανάστευσης, αγνοώντας τον ομοσπονδιακό νόμο που παρέχει στην εκτελεστική εξουσία το αποκλειστικό δικαίωμα να αναστείλει την εισαγωγή όλων των κατηγοριών των αλλοδαπών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα Media απαιτούν επίσης να υπάρχει μια ορισμένη ανεξάρτητη έρευνα από την ειδική επιτροπή του Κογκρέσου, ή την ομάδα του ειδικού εισαγγελέα για τα "Ρωσικά ίχνη" στις Αμερικανικές εκλογές, και αυτή η ιδέα είναι ενεργά υποστηριζόμενη από τους δημοκρατικούς του Κογκρέσου και πολλούς Ρεπουμπλικάνους που έχουν ενωθεί μαζί τους.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία πραγματική έρευνα που πρέπει να περιμένουμε στο εγγύς μέλλον: στην πραγματικότητα θα πρέπει να έλθουν στο φως εκείνοι που παραβαίνουν το νόμο, υπονομεύοντας την αξιοπιστία της σημερινής Κυβέρνησης.
Ο Γερουσιαστής Chuck Schumer ηγέτης της Δημοκρατικής Μειοψηφίας σε συνέντευξή του στην τηλεόραση MSNBC δεν έκρυψε την συνειδητοποίηση του για την συνωμοσία των υπηρεσιών ασφαλείας κατά του Προέδρου. Ειδικότερα, είπε, «δεν ξέρω τι θα μπορούσε να κάνει με το Κογκρέσο, αλλά στη θέση του Trump δεν θα τα έβαζα με την κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών."
Ο ιδεολόγος των Αμερικανικών νεοσυντηρητικών Bill Kristol στο twitter έκανε λόγο για άμεση [3] ανατροπή του προέδρου: "Φυσικά, προτιμώ μια δημοκρατική και συνταγματική πολιτική, αλλά αν πρόκειται για αυτό, εγώ προτιμώ την βαθιά πολιτειακή κυβέρνηση, στην οποία θα είναι επικεφαλής ο Trump.".
Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος έρευνας Glenn Greenwald, ο οποίος είναι πολιτικός αντίπαλος του σημερινού προέδρου, παρ 'όλα αυτά, ήρθε στην υπεράσπισή του, καθώς εντόπισε [4] τι συμβαίνει στην Ουάσιγκτον, «η προφανής συνωμοσία από τη CIA και της NSA."
Ωστόσο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως το CNN, ABC, The Washington Post, The New York Times, Politico, και άλλοι δεν κρύβουν ότι συνεργάστηκαν με τα γραφεία και οργανισμούς κατασκόπων με στόχο την παραίτηση του Σύμβουλου Εθνικής Ασφάλειας, Μάικλ Flynn και ότι προσβλέπουν στους ακόλουθους στόχους που έχουν επιλέξει ανάμεσα στους βοηθούς του Trump τon Steve Μπάνον, Jared Kushner και Στίβεν Μίλερ.
Από την άλλη οι εργαζόμενοι στο Υπουργικό Συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένων του Υπουργού Άμυνας James Mattis, και του επικεφαλής της διοίκησης Ράινς Pribus δέχονται μια σταθερή πίεση από τους ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές για να τους αναγκάσουν να καταδικάσουν την πολιτική του Trump. Απειλούνται με "αποκαλύψεις" στα μέσα ενημέρωσης και κατηγορίες για ρατσισμό.
Έτσι, όλα αυτά δεν είναι ένας πολιτικός αγώνας. Και δεν είναι καν η αρχή της απομάκρυνσης του προέδρου από την εξουσία μέσω μομφής – ενάντια στον Ρίτσαρντ Νίξον και η έρευνα για Μπιλ Κλίντον πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια κάποιων ετών.
Έχουμε να κάνουμε με μια υφέρπουσα κατάσταση πραξικοπήματος, το οποίο Glenn Greenwald χαρακτηρίζει κρύο.
Ερώτηση : πώς να ασχοληθούμε με ένα πραξικόπημα στην ισχυρότερη στρατιωτική και οικονομική δύναμη στον κόσμο;
Εμείς δεν παρεμβαίνουμε σε πραξικοπήματα των άλλων ανθρώπων και δεν σχολιάζουμε την πρόοδό τους.
Καταλαβαίνω ότι ο χώρος για πολιτικό ελιγμό επίσημα από τη Ρωσία είναι πολύ μικρός. Ακόμα και αν μια επανάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες «επίκειται», με τη χρήση των πολυβόλων, των αρμάτων μάχης και των αεροσκαφών, υπάρχει μικρή πιθανότητα ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι γι 'αυτό, εκτός από το ότι στο τέλος θα δείξουμε την «προθυμία να συνεργαστούμε» με την πλευρά που θα έχει στην κατοχή της τη διαχείριση των δυνάμεων της πυρηνικής αποτροπής και τις Ναυτικές ομάδες των αεροπλανοφόρων.
Αλλά επίσης δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την ανταρσία στην Ουάσιγκτον, επιπλέον σε περίπτωση επιτυχίας αυτής της εξέγερσης θα πάρουν την εξουσία του Λευκού Οίκου, και η οποία θα θεωρήσει την Ρωσία ότι δεν είναι μόνο αντίπαλος αλλά και εχθρός, και άμεσος εχθρός. Στους Αμερικανούς ψηφοφόρους θα εξηγήσουν την ανατροπή του νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου ,ως δήθεν γεγονός ότι ήταν πράκτορας της Ρωσίας που χάκαρε τις εκλογές προκειμένου να νικήσει και θα υποσχεθούν να τιμωρήσουν την χώρα μας για «παρέμβαση», όπου οι νέες αρχές θα αναγκαστούν να το πραγματοποιήσουν.
Αν είναι επιτυχές το πραξικόπημα, θα πρέπει τουλάχιστον για αρκετά χρόνια να εγκαταλείψουν τη χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες των φράσεων όπως "δημοκρατία" και "νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση."
Επιπλέον, θα πρέπει να ζητήσουν οι διπλωμάτες μας από τους Αμερικανούς συναδέλφους τους, με αυτούς με τους οποίους μιλούν και ευγενικά να απαιτήσουν οι εγγυήσεις αύριο δεν θα απορριφθούν από μια άλλη ομάδα προσώπων.
Και, φυσικά, οι Ηνωμένες πολιτείες πρέπει να χάσουν κάθε δυνατότητα παντού να διαφημίζουν τον εαυτό σας ως η μεγαλύτερη δημοκρατία στον πλανήτη. Φυσικά, θα μας λένε ότι Τραμπ "έφυγε " ακριβώς με δημοκρατικό τρόπο, μέσω των δικαστηρίων και την πίεση της κοινής γνώμης, αλλά δεν θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα επιχειρήματα αυτά.
Θα αναγνωρίσουμε την νέα κυβέρνηση - ναι, δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Αλλά δημοκρατικά εκλεγμένη - συγγνώμη, δεν μπορούσα το να σκεφτώ. Μην ανησυχείτε, τους μονάρχες της Αραβικής Χερσονήσου, επίσης, κανείς δεν τους επιλέγει.
Επιπλέον, δεν πιστεύουμε πια στη σταθερότητα της Αμερικής. θα πρέπει να εκφράσουμε την ειλικρινή ανησυχία μας για την κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ολόκληρη την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας ασφάλειας τουλάχιστον κάθε φορά που γίνεται συζήτηση στο Κογκρέσο ή για κάποιο δυνατό πολιτικό σκάνδαλο.
Ωστόσο, τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ακόμη. Ο Donald Trump θα μπορούσε εύκολα να αντιμετωπίσει ένα υφέρπον πραξικόπημα . Και τότε θα πρέπει ακριβώς να εκφράσει (ίσως ακόμη επισήμως) την βαθιά του ικανοποίηση για την αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας και τη σταθεροποίηση της πολιτικής κατάστασης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ακόμα, η Αμερική – δεν είναι Limpopo. Το πραξικόπημα υπό οποιαδήποτε κάλυψη σε μια χώρα με πυρηνικό δυναμικό είναι μοιραίο, δεν μπορεί να βοηθήσει, παρά μόνο την ανησυχία μας. Μια αποτυχία αυτής της επανάστασης δεν μπορεί παρά να μας χαροποιεί.
https://life.ru
